Warunkowanie klasyczne u psów i nie tylko
Warunkowanie klasyczne u psów i nie tylko
Warunkowanie klasyczne, oparte na eksperymencie Pawłowa, to jedna z bezwarunkowej formy uczenia się. Chociaż eksperyment ten obejmował zachowanie u psów, to jednak ma in zastosowanie również u ludzi. Dzięki niemu odkryto, że naturalny odruch reakcji ciała podmiotu badania, który wynika z procesu dziedziczenia oraz nie wymaga wcześniejszego uczenia się, można wywołać również poprzez bodziec niezwiązany w żaden sposób ze źródłem reakcji. Pawłow zauważył, że dodanie bodźca dźwiękowego przed podaniem psu jedzenia, które wywoływało reakcję ślinienia się, wdrukowuje nowe skojarzenia. Okazało się, że nauczenie psa, iż zaraz po usłyszeniu dzwonka pojawiało się jedzenie sprawiało, że po procesie uczenia się psy zaczęły ślinić się również na sam sygnał dźwiękowy, bez udziału bodźca w postaci pierwotnego źródła reakcji, czyli pożywienia. Tak samo dzieje się z ludźmi w przypadku chociażby powiązania smaku cytryny. Osoba nieznająca smaku cytryny nie będzie reagować na jej widok pojawieniem się większej ilości śliny w ustach. Jednak w przypadku osób, które powiązały wygląd tego owocu z kwaśnym smakiem utożsamiają sam jego widok z bezwarunkową reakcją.
